używanie Sposób użycia: Stosować w/g zaleceń lekarza Szczegółowy sposób zastosowania znajduje się w ulotce dołączonej do opakowania.
Przechowywanie Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Przeciwwskazania Jednoczesne przyjmowanie innych leków z grupy NLPZ, w tym inhibitorów COX-2 i kwasu acetylosalicylowego w dawce dobowej pokaźniejszej niżeli 75 mg – powiększone ryzyko wystąpienia działań niepożądanych. Towar leczniczy Metafen gromadzi paracetamol. Należy sprawdzić, czy inne przyjmowane leki nie zawierają paracetamolu. Jednoczesne przyjmowanie innych leków zawierających paracetamol może prowadzić do przedawkowania i zwiększa ryzyko wystąpienia ciężkich działań niepożądanych. Należy zachować ostrożność podczas jednoczesnego użytkowania paracetamolu i flukloksacyliny, ze względu na zwiększone ryzyko rozwoju kwasicy metabolicznej z dużą luką anionową (HAGMA, ang. High anion gap metabolic acidosis), wyjątkowo u pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek, posocznicą, niedożywieniem i innymi przyczynami niedoboru glutationu (np. Przewlekły alkoholizm) oraz u pacjentów stosujących maksymalne dawki dobowe paracetamolu. Zaleca się ścisłą obserwację pacjenta, w tym wykonywanie badań wykrywających 5-oksoprolinę w moczu. Jednoczesne, długookresowe stosowanie najróżniejszych leków o działaniu przeciwbólowym może prowadzić do uszkodzenia nerek z ryzykiem niewydolności (nefropatia postanalgetyczna). Istnieje ryzyko zaburzenia czynności nerek u odwodnionych dzieci i młodzieży. Należy zachować ostrożność w trakcie użytkowania artykułu leczniczego u pacjentów, u których występują: zaburzenie czynności wątroby i (lub) nerek, a także układu krążenia. U pacjentów, u których występują wymienione zaburzenia należy stosować dawki sprawne, realnie jak najmniejsze, z jednoczesnym monitorowaniem czynności wątroby i (albo) nerek i układu krążenia, astma oskrzelowa lub alergia - zażycie towaru leczniczego może spowodować skurcz oskrzeli, toczeń rumieniowaty układowy, a także mieszana choroba tkanki łącznej - występuje powiększone ryzyko rozwoju jałowego zapalenia opon mózgowych, choroby przewodu pokarmowego w wywiadzie (wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego-Crohna) - może dojść do nasilenia objawów, zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie tętnicze, zawał mięśnia sercowego lub niewydolność serca w wywiadzie - może dojść do zatrzymania płynów w organizmie z powodu pogorszenia czynności nerek, jednoczesne zażywanie leków przeciwzakrzepowych albo zaburzenia krzepnięcia krwi - ibuprofen może przedłużyć czas krwawienia. U pacjentów w wieku powyżej 65 lat istnieje większe ryzyko wystąpienia działań niepożądanych, niżeli u pacjentów młodszych. Ryzyko działań niepożądanych można zniżyć, stosując najmniejszą skuteczną dawkę poprzez najkrótszy realny czas konieczny do kontrolowania objawów (patrz poniżej. Wpływ na układ pokarmowy i układ krążenia). Wpływ na układ krążenia i naczynia mózgowe. Badania kliniczne wskazują,używanie ibuprofenu, zwłaszcza w szerokiej dawce (2400 mg/dobę), może być związane z niewielkim wzrostem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych (na przykład zawału mięśnia sercowego lub udaru). W ujęciu ogólnym badania epidemiologiczne nie wskazują, iż przyjmowanie ibuprofenu w drobnych dawkach (np. 1200 mg/dobę) jest związane ze zwiększeniem ryzyka wystąpienia tętniczych incydentów zatorowo-zakrzepowych. W sytuacji pacjentów z niekontrolowanym nadciśnieniem tętniczym, zastoinową niewydolnością serca (NYHA II-III), rozpoznaną chorobą niedokrwienną serca, chorobą naczyń obwodowych i (albo) chorobą naczyń mózgowych leczenie ibuprofenem należy stosować po jego dokładnym rozważeniu, przy czym należy unikać stosowania w obszernych dawkach (2400 mg/dobę). Należy także precyzyjnie rozważyć włączenie długotrwałego leczenia pacjentów, u których występują czynniki ryzyka incydentów sercowo-naczyniowych (nadciśnienie tętnicze, hiperlipidemia, cukrzyca, palenie tytoniu), zwłaszcza jeśli wymagane są znaczne dawki ibuprofenu (2400 mg/dobę). Wpływ na układ pokarmowy. Istnieje ryzyko wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego, owrzodzenia albo perforacji, które może zagrażać życiu i które niekoniecznie musi być poprzedzone objawami ostrzegawczymi lub może wystąpić u pacjentów, u których takie objawy ostrzegawcze występowały. W razie wystąpienia krwotoku z przewodu pokarmowego czy owrzodzenia, należy natychmiast przerwać używanie leku. Pacjenci, u których w wywiadzie stwierdzono działanie toksyczne na kabel pokarmowy (stanowczo w podeszłym wieku), powinni zgłaszać wszelkie nietypowe objawy w obrębie jamy brzusznej (ze szczególnym uwzględnieniem krwawienia z przewodu pokarmowego), zwłaszcza w początkowym etapie leczenia. Ryzyko krwawienia z przewodu pokarmowego, owrzodzenia lub perforacji wzrasta wraz ze rozszerzeniem dawki NLPZ u pacjentów z owrzodzeniem w wywiadzie, zwłaszcza powikłanym krwotokiem lub perforacją i u osób w podeszłym wieku. U pacjentów tych leczenie należy rozpoczynać od najmniejszej przystępnej dawki. U tych pacjentów, jak także u pacjentów wymagających jednoczesnego leczenia drobnymi dawkami kwasu acetylosalicylowego lub innymi substancjami czynnymi mogącymi zwiększać ryzyko zmian w obrębie przewodu pokarmowego należy rozważyć leczenie skojarzone z lekami o działaniu ochronnym (np. Mizoprostolem albo inhibitorami pompy protonowej). Należy zachować ostrożność, stosując towar leczniczy u pacjentów przyjmujących jednocześnie inne leki, które mogą zwiększać ryzyko owrzodzenia albo krwawienia, takie jak doustne kortykosteroidy, leki przeciwzakrzepowe, w tym warfaryna, selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny lub leki przeciwpłytkowe, w tym kwas acetylosalicylowy. Podczas używania paracetamolu nie należy pić alkoholu ze względu na ryzyko uszkodzenia wątroby. Szczególne ryzyko uszkodzenia wątroby istnieje u osób głodzonych i regularnie pijących alkohol. Wykorzystywanie towaru może być przyczyną fałszywych wyników niektórych badań laboratoryjnych, wykonywanych metodami oksydoredukcyjnymi (np. Oznaczanie stężenia glukozy we krwi). Ciężkie reakcje skórne. W związku ze używaniem NLPZ zgłaszano występowanie ciężkich reakcji skórnych, także śmiertelnych, w tym złuszczającego zapalenia skóry, zespołu Stevensa-Johnsona i toksycznego martwiczego oddzielania się naskórka. Wydaje się, iż ryzyko związane z wystąpieniem tych reakcji u pacjentów jest największe na wczesnym etapie terapii, przy czym w większości przypadków początek reakcji miał miejsce w pierwszym miesiącu leczenia. Zgłaszano przypadki ostrej uogólnionej osutki krostkowej (AGEP) związane ze wykorzystywaniem produktów zawierających ibuprofen. Należy zakończyć wykorzystywanie ibuprofenu w momencie pojawienia się pierwszych przedmiotowych i podmiotowych objawów ciężkich reakcji skórnych, takich jak wysypka, zmiany na błonach śluzowych albo jakiekolwiek inne oznaki nadwrażliwości. Maskowanie objawów zakażenia podstawowego. Metafen może maskować objawy zakażenia, co może prowadzić do opóźnionego rozpoczęcia użytkowania właściwego leczenia, a przez to pogarszać skutki zakażenia. Zjawisko to zaobserwowano w przypadku pozaszpitalnego bakteryjnego zapalenia płuc i powikłań bakteryjnych ospy wietrznej. Jeśli produkt leczniczy Metafen używany jest z powodu gorączki lub bólu związanych z zakażeniem, zaleca się kontrolowanie przebiegu zakażenia. W warunkach pozaszpitalnych pacjent powinien skonsultować się z lekarzem, jeśli objawy utrzymują się lub nasilają. Należy poinformować pacjenta, by skontaktował się z lekarzem albo farmaceutą w przypadku wystąpienia nowych albo nasilenia wyżej wymienionych objawów.
Strona korzysta z plików cookies w celu realizacji usług i zgodnie z Polityką prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików cookies w Twojej przeglądarce.