wskazania:
Tiorfan jest lekiem stosowanym w leczeniu biegunki.
Tiorfan jest lekiem użytkowanym w leczeniu objawów ostrej biegunki u dorosłych, jeśli biegunka nie może być leczona przyczynowo.
Racekadotryl może być użytkowany, jako leczenie wspomagające, gdy osiągalne jest użytkowanie leczenia przyczynowego.
Sposób wykorzystania:
Tiorfan występuje w postaci kapsułek.
Ten lek należy za każdym razem przyjmować zgodnie z zaleceniami lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza albo farmaceuty.
przede wszystkim wykorzystywana dawka to jedna kapsułka trzy razy dziennie, którą należy połknąć popijając szklanką wody.
Tiorfan należy przyjmować najlepiej przed głównymi posiłkami,początkując leczenie można przyjąć jedną kapsułkę o dowolnej porze dnia.
Lekarz zadecyduje o długości leczenia lekiem Tiorfan. Leczenie nie powinno trwać dłużej niż 7 dni.
W celu uzupełnienia utraconych płynów z powodu biegunki lek ten powinien być wykorzystywany jednocześnie z odpowiednią ilością płynów i soli (elektrolitów). Najlepszym sposobem uzupełnienia płynów i elektrolitów jest picie tzw. Doustnych płynów nawadniających (w sytuacji wątpliwości zwrócić się do lekarza lub farmaceuty).
Nie ma konieczności dostosowywania dawki u pacjentów w podeszłym wieku.
Skład:
Substancją czynną leku jest racekadotryl. Każda kapsułka mieści 100 mg racekadotrylu.
Inne składniki leku to: laktoza, skrobia żelowana kukurydziana, magnezu stearynian, krzemionka koloidalna bezwodna.
Otoczka kapsułki: żelatyna, żelaza tlenek żółty (E172), tytanu dwutlenek (E171).
Przeciwwskazania:
Jeśli pacjent ma uczulenie (nadwrażliwość) na racekadotryl albo którykolwiek z pozostałych składników leku Tiorfan.
Przed rozpoczęciem przyjmowania leku Tiorfan należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Należy poinformować lekarza, jeśli:
- występuje krew albo ropa w stolcu i gorączka. Przyczyną może być infekcja bakteryjna, która powinna być leczona przez lekarza,
- występuje biegunka przewlekła lub biegunka spowodowana przyjmowaniem antybiotyków,
- występują zaburzenia czynności nerek lub wątroby,
- występują przedłużające się albo niekontrolowane wymioty,
- występuje nietolerancja laktozy (patrz „Ważne dane o niektórych składnikach leku Tiorfan”).
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, lecz nie u każdego one wystąpią.
z reguły występującymi działaniami niepożądanymi są bóle głowy (występujące u 1 do 10 pacjentów na 100).
Niezbyt niejednokrotnie zgłaszane działania niechciane (występujące u 1 do 10 pacjentów na 1000): wysypka i rumień (zaczerwienienie skóry).
Inne działania niechciane (częstość nie może być określona na podstawie dostępnych danych): rumień wielopostaciowy (różowe zmiany na skórze kończyn i wewnątrz jamy ustnej), obrzęk języka, obrzęk twarzy, obrzęk ust, obrzęk powiek, obrzęk naczynioruchowy (obrzęk pod skórą występujący w najróżniejszych częściach ciała), pokrzywka, rumień guzowaty (podskórne stany zapalne w postaci guzków), wysypka grudkowa (wykwity na skórze z niedużymi, twardymi i guzkowatymi zmianami), świerzbiączka (swędzące zmiany skórne), świąd (uogólnione swędzenie), toksyczny wykwit skóry.
Należy przerwać przyjmowanie leku Tiorfan i natychmiast skontaktować się z lekarzem, jeśli wystąpią objawy obrzęku naczynioruchowego, takie jak:
- obrzęk twarzy, języka albo gardła,
- trudności w przełykaniu,
- pokrzywka i trudności w oddychaniu.
Jeśli nasili się którykolwiek z objawów niepożądanych lub wystąpią jakiekolwiek objawy niechciane niewymienione w ulotce, należy powiedzieć o tym lekarzowi lub farmaceucie.
Opakowanie: 10 kapsułek